Forum - pracownicy w upadajacej firmie

Witam

Problem na który poszukuję odpowiedzi wygląda następująco.Prezes sp.zo.o posiadającej status ZPCHR rok temu założył kolejną spółkę,obie spółki funkcjonują w tym samym miejscu na tym samym majątku(nie jest wyrażnie wyodrębniony majątek obu spółek)druga spółka służyła chyba jedynie do machlojek z umowami (przenoszenie w odpowiednim czasie pracowników z jednej do drugiej)10 lipca okazało się,że pracownicy drugiej spółki nie otrzymali wynagrodzenia,dzień póżniej prezes poinformował nas,że w czerwcu złożył wniosek o upadłość i wszystkie należne w związku z tym świadczenia wypłaci FGŚP z nikim dotychczas nie rozwiązał umowy o pracę-natomiast zaproponował złożenie wniosków o urlop bezpłatny i w tym czasie podjęcie pracy na umowę zlecenie w ZPCHR na krzywdzących warunkach przy czym dla żadnego pracownika nie zmienia się ani stanowisko pracy ani jej charakter i jak my mamy zachować się w tej sytuacji?

Proszę o szybką odpowiedż i z góry serdecznie dziękuję

Przedstawiona przez Pana praktyka stanowi przede wszystkim przejaw naruszenia art. 22 kodeksu pracy (dalej: KP). Przepis ten w § 1 wymienia podstawowe elementy stosunku pracy. Zgodnie z jego treścią, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W oparciu o treść art. 22 § 1 kodeksu pracy, można wyróżnić następujące cechy stosunku pracy:
1). istnienie zobowiązania do pracy w zamian za wynagrodzenie;
2). świadczenie pracy w warunkach podporządkowania pracodawcy (narzucony czas, miejsce i sposób wykonywania pracy),
3) brak ryzyka realizacji zobowiązania po stronie osoby świadczącej pracę,
4). obowiązek osobistego świadczenia pracy (brak możliwości zastępstwa).

Jeżeli cechy te występują w konkretnym stosunku prawnym, w ramach którego świadczona jest praca, to podstawą zatrudnienia w takich warunkach powinna być co do zasady umowa o pracę kreująca stosunek pracy. Stąd też w przypadku, gdy świadczona praca odpowiada powyżej wskazanym cechom - przyjmuje się, że mamy do czynienia z zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy (art. 22 § 11 KP).

O zakwalifikowaniu konkretnej umowy jako umowy o pracę decyduje sposób wykonywania pracy, a szczególnie realizowanie przez strony - nawet wbrew postanowieniom zawartej umowy - tych cech, które charakteryzują umowę o pracę i odróżniają tę umowę od umów cywilnoprawnych (np. umowy zlecenia, umowy o dzieło).

Konkludując, w świetle komentowanego przepisu nie jest dopuszczalne zawieranie umów cywilnoprawnych w przypadku, gdy praca świadczona na podstawie tego rodzaju umowy miałaby cechy stosunku pracy. Omawiany przepis zabrania również zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną, która miałaby cechy stosunku pracy (zob. art. 22 § 12 KP). Taka praktyka może być uznana za wykroczenie stypizowane w art. 281 pkt 1 KP, które jest zagrożone karą grzywny w wysokości od 1.000 do 30.000 złotych.

Uważam, że o całej sprawie należałoby zawiadomić Państwową Inspekcję Pracy w formie skargi. Podczas czynności kontrolnych inspektor pracy odniesie się również do praktyki „wymuszania” na pracownikach składania wniosków o udzielenie urlopów bezpłatnych oraz kwestii niewypłacenia wynagrodzenia za pracę.